იმედი და მოლოდინი

იმედი ძალაა, მოლოდინიც ძალაა. ჩვენ ველოდებით ბევრ რამეს საკუთარი თავისგან და სამყაროსგან. კარგის მოლოდინი გამართლებულია. საუბედუროდ, მოლოდინი ხშირად ვაჭრობას ცდილობს ღმერთთან. ქვეცნობიერად ჩვენ ველოდებით, რომ ღმერთი რაღაცით დაგვასაჩუქრებს უბრალოდ იმიტომ, რომ ვლოცულობთ და ვმედიტირებთ. ასეთი სახის იდეებს არ უნდა ვზრდიდეთ, რადგანაც, თუ ჩვენი მოლოდინი არ გამართლდა, იმედი გვიცრუვდება, ვბრაზდებით და ცოფს ვყრით.

მოლოდინი მიწიერს მიგვაჯაჭვებს და გვზღუდავს. ბოლოს და ბოლოს, ჩვენ უნდა ვითამაშოთ ჩვენი როლი ნებისმიერი პირადი ჯილდოს მოლოდინის გარეშე. ამ დროს დაგვრჩება მხოლოდ ტკბილი იმედი. იმედი ტკბილი, ღვთაებრივი და გამამხნევებელი რამაა. როდესაც რაღაცის მიღების იმედი გვაქვს და მას ვერ ვიღებთ, ჩვენ არ ვბრაზდებით ან არ ვკარგავთ იმედს იმიტომ, რომ იმედში ღვთის ხელი ურევია. ჩვენ ვიცით, რომ დღევანდელი იმედი ხვალინდელი რეალობაა, და ამ ცოდნიდან ჩვენ უზარმაზარი შინაგანი ძალის გამოტანა შეგვიძლია.

*სიმშვიდე იწყება* *მაშინ, როცა მთავრდება მოლოდინი.*