ჩვენი საყვარელი უზენაესი მზადაა
ჩვენი საყვარელი უზენაესი ყოველთვის მზადაა გვმოძღვრავდეს, მაგრამ სწორედ ჩვენ უნდა ვზარდოთ სურვილი ჩვენში, გავყვეთ მას.ჩვენ საყვარელ უზენაესს ყოველთვის სურს გვაგრძნობინოს, რომ მას ჩვენ მუდმივად ვუყვარვართ, მაგრამ ჩვენ უნდა ვავითარებდეთ მზადყოფნას, დავუჯეროთ მას.
ჩვენი ძვირფასი უზენაესი ყოველთვის მზადაა დაგვეხმაროს სიბნელე-უვიცობის წინააღმდეგ ბრძოლაში, მაგრამ სწორედ ჩვენ უნდა ვგრძნობდეთ ნამდვილ საჭიროებას, ვიცხოვროთ სინათლე-სიბრძნეში და არა სიბნელე-უვიცობაში. ჩვენ მხოლოდ მაშინ მივიღებთ მის მსახურებას, თუ ნამდვილად ვისურვებთ სინათლეს-სიბრძნეს.
ჩვენი საყვარელი უზენაესი მზადაა და უსაზღვრო სურვილითაა შეპყრობილი, მიგვაღწევინოს უკიდეგანო სიმაღლეს-რეალობას, ჩვენგან კი სანაცვლოდ მოელის მხოლოდ პატარა, ზეშთაგონებულ ღიმილს. თუ პატარა ზეშთაგონებულ ღიმილსაც კი ვერ შევთავაზებთ, მაშინ ის ჩვენში ვერ შექმნის ჭურჭელს-ამთვისებლობას. თუ ჩვენში არაა სათავსო, მაშინ როდესაც ის გვიხმობს, ჩვენ ვერ დავინახავთ ან ვერ ვიგრძნობთ მის ძახილს. ჩვენი ჭურჭელი-ამთვისებლობა ექოსავით ააჟღერებს მის ძახილს ჩვენი გულის ფარულ სიღრმეებში.
აი ის, რასაც ჩვენი საყვარელი უზენაესი მოუთმენლად მოელის ჩვენგან, რათა კვლავ და კვლავ შეძლოს თავისი ხმა მოგვაწვდინოს საკუთარი მარად ტრანსცენდენტალური სიმაღლეებიდან ჩვენი ხსნისთვის, გათავისუფლებისთვის, რეალიზაციასა და სრულყოფილებისთვის - ჩვენთვის, მხოლოდ ჩვენთვის.
