მე ვემზადები
მე ვემზადები. მე ვემზადები ახალი განთიადისთვის, ახალი დილისთვის და ახალი დღისთვის. მე შეგნებულად და მტკიცედ დავმარხავ ჩემ წარსულ გამოცდილებებს: მარცხის გამოცდილებას, იმედგაცრუების, უღირსობის გამოცდილებებს. მე ჩემი ხსოვნის წიგნიდან ამოვშლი ყველა უსიამოვნო, გაუსხივოსნებელ გამოცდილებას, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში დაგროვდა. მე ვემზადები მარად ახალი ცხოვრებისთვის.მე ვიცი, რატომ დავმარცხდი, რატომ გავუცრუე იმედი ჩემ საყვარელ უზენაესს. მე დავმარცხდი იმიტომ, რომ არაფრად ჩავაგდე ჩემი ცხოვრება-წამი, გავფლანგე ჩემი ცხოვრება-წუთი, უგულებელვყავი ჩემი ცხოვრება-საათი. ამიერიდან ჩემი ცხოვრების ყოველ წამში მე დავინახავ ათწლეულის არსებობას-რეალობას. ჩემი ცხოვრების ყოველ წუთში მე დავინახავ ორმოცწლეულის არსებობა-რეალობას, და ჩემი ცხოვრების ყოველ საათში მე დავინახავ ასწლეულის არსებობა-რეალობას. ყოველთვის, როცა არასწორად ვიყენებ ჩემს ცხოვრება-წამს, ცხოვრება-წუთს და ცხოვრება საათს, მე საკუთარ თავს ვაგრძნობინებ, რომ სულ უფრო და უფრო ვშორდები დასახულს მიზანს. და, ყოველთვის, როცა სწორად ვიყენებ ჩემს ცხოვრება-წამს, ცხოვრება-წუთს, ცხოვრება-საათს, მე საკუთარ თავს ვაგრძნობინებ, რომ ჩემი ღვთის რეალიზაციის საათი სწრაფად ახლოვდება. ეს რომ ვიგრძნო, მე ძალდატანება არ დამჭირდება; ეს სპონტანურად, თავისთავად მოხდება. ჩემი ნავი აღარ იცურავებს საღამო-იმედსა და ღამე-იმედგაცრუებას შორის. მე ჩემი ნავით ვიმგზავრებ მხოლოდ სინათლე-დაპირებასა და აღტაცება-კმაყოფილებას შორის.
ჩემი ცხოვრების-დამოკიდებულების გამო, ჩემი ცხოვრების-სურვილის გამო, ჩემი სასრული ცხოვრების გამო იმედი გავუცრუე ჩემ ძვირფას უზენაესს, და იმედი გავუცრუე ჩემ არსებობას-რეალობას. და მე ჩემს საყვარელ უზენაესს და ჩემს არსებობა-რეალობას კვლავ გავუცრუებ იმედს, თუ კვლავაც მეყვარება სასრული ჩემში. მაგრამ თუ ჩემში უსასრულობისადმი სიყვარულს გავაღვივებ, მაშინ აღარ მომიწევს იმედგაცრუებას თვალებში ვუყურო, დამარცხება ვიგემო. მე მხოლოდ ზეცაში ვიფრენ ჩემი მარადისობის ძვირფას მეგობართან, ჩემ ფრინველთან-სულთან. მე ოქროს ნავში დავრჩები ჩემი მარადისობის უზენაეს მესაჭესთან და გავცურავ, გავცურავ ზღვარდაუდებელ მიწისკენ-ღვთაებრიობისკენ და ნაპირისკენ-უკვდავებისკენ.
ჩემი ახალი ცხოვრება თვითდაძლევის და ღვთის ღიმილების მოწვევის ცხოვრება იქნება. ჩემმა ძველმა ცხოვრებამ ის მომცა, რაც ჰქონდა: ღვთის შიში, სურვილის შიში, სურვილში შიში. ჩემი ახალი ცხოვრება მჩუქნის გზავნილს ღვთის სიყვარულისა და ღვთის აღსრულებისა მისი ნებისამებრ. მე ვემზადები იმისთვის, რომ ღვთის უზენაესად რჩეული ინსტრუმენტი გავხდე - რათა ყოველთვის, ყოველთვის მიყვარდეს ის, ვახარებდე მას, აღვასრულებდე მას ისე, როგორც მას თავად სურს.
