შენ სულიერი ხარ

შენ სულიერი ხარ. რაც იმას ნიშნავს, რომ შენ დაგრჩა მხოლოდ ცოტა სურვილი, სულსულ ცოტა სურვილი. ერთხელაც შენ მიხვალ იმ წერტილამდე, როდესაც მხოლოდ ერთი სურვილი გექნება: ღმერთი. ღვთის რეალიზაცია - შენი ერთადერთი სურვილი იქნება. მხოლოდ ერთი სურვილი დაგრჩება და ამ სურვილს ღრმა სიყვარულით, სიხარულით და სიამაყით თავად ღმერთი აგისრულებს.

შენ სულიერი ხარ. რაც იმას ნიშნავს, რომ შენ გულწრფელი ხარ. გულწრფელობა ორი სახისაა. ერთი - ადამიანური გულწრფელობაა, გონების გულწრფელობაა, სხვა - ღვთაებრივი გულწრფელობაა, გულის გულწრფელობაა. ადამიანური გულწრფელობა, რომელზეცაა საუბარი, შენი ადამიანური ოჯახის ყველაზე განვითარებული წევრისგან მოდის. გონება გვეუბნება, რომ ეს გულწრფელობაა, ის არაგულწრფელობაა. გონება შთაგაგონებს ან გიბრძანებს, სწორად ილაპარაკო, გულწრფელად ილაპარაკო. მაგრამ არსებობს კიდევ ერთი რამ, რასაც გულის გულწრფელობა ჰქვია. გულის გულწრფელობა სულ სხვა რამ არის. გულის გულწრფელობა უზენაესის ნებასთან ერთიანობაა. გონება მხოლოდ ხანდახან არის გულწრფელი, როდესაც მას შეუძლია გარკვეული მოგება ან სარგებელი მიიღოს გულწრფელობიდან. ხანდახან გონება გულწრფელია იმიტომ, რომ ის გრძნობს შინაგან ძალდატანებას; ის შინაგანად თავს ვალდებულად გრძნობს. მაგრამ გულის გულწრფელობაში, რომელიც წარმოადგენს ერთიანობას უზენაესის ნებასთან, არის შინაგანი, განსაკუთრებული მიზანი, რომელსაც ადამიანის გონება ვერ წვდება. თუ სულიერი ხარ, საბოლოოდ, შენ მზად იქნები შენი ნება უზენაესის ნებასთან გააერთიანო. შენ ზუსტად ასეთი სახის გულწრფელობისკენ მიისწრაფი.

შენ სულიერი ხარ, რაც იმას ნიშნავს, რომ თავმდაბალი ხარ. აქ თავმდაბლობა ნიშნავს სამყაროს ტვირთის მიღებას შენი შესაძლებლობების შესაბამისად. ღმერთი თვით თავმდაბლობაა. მან, როგორც საკუთარი ხვედრი, ისე მიიღო მთელი სამყაროს ტვირთი. შენც ასევე იღებ გარე სამყაროს ტვირთს, შენი შეზღუდული შესაძლებლობების შესაბამისად. შენ ხესავით ხარ. ხე ატარებს ფოთლებს, ყვავილებს, ნაყოფს და დანარჩენს. შენც ასევე შეგიძლია გარე სამყაროს ტვირთი მხრებით ატარო. ეს შენი თავმდაბლობაა.

შენ სულიერი ხარ, რაც იმას ნიშნავს, რომ დარწმუნებული ხარ. აქ დარწმუნებულობა ნიშნავს იმას, რომ შენში გრძნობ ღმერთის ცხოველმყოფელობას, ღმერთში კი შენს ცხოველმყოფელობას გრძნობ. საკუთარ თავს ასევე ეუბნები, რომ შენ ღმერთისთვის ხარ, და ღმერთი შენთვისაა. როდესაც შენ საკუთარ თავს ეუბნები, რომ ღმერთი შენთვისაა და შენ ღმერთისთვის ხარ, და როდესაც გრძნობ საკუთარი არსების ყოფნას ღმერთში და ღვთის არსებობას შენში, ეს შენი თავმდაბლობაა.

შენ სულიერი ხარ, რაც იმას ნიშნავს, რომ სუფთა ხარ. რა სახის სისუფთავისკენ მიისწრაფი? შენ მიისწრაფი ისეთი სისუფთავისკენ, რომელიც ღმერთს კმაყოფილებას მოუტანს და შეინარჩუნებს მას შენს გულში, შენს გონებაში, შენს ვიტალში და შენს სხეულში. ყველა შენი უსუფთაობა დაგტოვებს, როდესაც ღმერთი საცხოვრებლად შემოვა შენს ოთახში-სხეულში, ოთახში-ვიტალში, ოთახში-გონებაში, და ოთახში-გულში. თუ იგრძნობ, რომ ღმერთი ცხოვრობს შენში, მხოლოდ მაშინ შეძლებ ნამდვილი სისუფთავის მიღწევას.

შენ სულიერი ხარ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ღვთაებრივი ხარ. პირველ რიგში, შენი ღვთაებრიობა იტყვის, რომ არ არის ურყევი კედელი შენსა და ღმერთს შორის. შენ ღვთის პირისპირ დგახარ და ღმერთი შენს პირისპირ დგას. შენი ღვთაებრიობა გაგრძნობინებს შენ, რომ ორი ღმერთი პირისპირ დგას და ერთმანეთს ესაუბრება. მაგრამ საბოლოოდ შენ ღმერთს შეერწყმი, რომლის პირისპირ დგახარ ახლა. შენ გაიგებ, რომ არსებობს მხოლოდ ერთი ღმერთი და რომ მთელი სამყარო მისი პროექციაა. შემდეგ დადგება დრო, როცა ღმერთი გთხოვს ითამაშო მისი როლი. ის გაგრძნობინებს, რომ შენ ხარ ღმერთი და ის შენი პროექციაა. შემდგომ ის დაიმალება და ითამაშებს სამყაროს როლს, იმ დროს, როცა შენ ღმერთის როლს ითამაშებ. ის ხდება ქმნილება, შენ კი შემოქმედი ხდები. შენ ღვთის ქმნილება ხარ მისი ხილვის, მისიისა და საჭიროების თანახმად. მაგრამ როდესაც ის სრულიად კმაყოფილია შენი სულიერებით, ის ამბობს: „შვილო ჩემო, მე თამაშს ვცვლი. მე გავხდები ქმნილება, შენ კი შემოქმედი იყავი.“ აი როგორ ხდები განუყოფლად ერთიანი წყაროსთან, რომლის ჩანაფიქრიც ხარ და რომელმაც შეგქმნა.