აგრეთვე დაგეხმარებათ, თუ თქვენ დაანთებთ საკმეველს და დაიდგამთ წინ ყვავილებს. არის ხალხი, რომლებიც ამბობს, რომ არ არის აუცილებელი მედიტაციის დროს ყვავილების დადგმა. ისინი ამბობენ: „ყვავილი ჩვენშია, ათასფურცლიანი ლოტოსი ჩვენს შიგნითა“. თუმცა ცოცხალი ყვავილი, რომელიც თქვენს წინაა, გაგახსენებთ შინაგან ყვავილს. მისი ფერი, მისი არომატი და მისი სუფთა ცნობიერება მოგცემენ თქვენ ცოტაოდენ შთაგონებას. აღმაფრენიდან თქვენ მიიღებთ მისწრაფებას და მისწრაფებიდან - რეალიზაციას.
იგივე ეხება სანთლების გამოყენებას მედიტაციის დროს. ალი თავისთავად ვერ მოგვცემს ჩვენ მისწრაფებას; მისწრაფებას მოგვცემს მხოლოდ შინაგანი ალი. მაგრამ როდესაც გარე ალს ხედავთ, თქვენ დაუყოვნებლივ გრძნობთ იმას, რომ ალი თქვენს შინაგან არსებაში ასევე მიიწევს მაღლა, უფრო მაღლა, ყველაზე მაღლა. და როდესაც შეისუნთქავთ საკმევლის სურნელებას, თქვენ მიიღებთ ალბათ იოტის ოდენა შთაგონებას და განწმენდას, მაგრამ ეს იოტი შეემატება თქვენს შინაგან განძეულობას. თუ ადამიანი იმყოფება ღვთის რეალიზაციის ზღვარზე ან უკვე შეიცნო იგი, მაშინ ამ გარე ნივთებს არანაირი მნიშვნელობა არ ექნება. მაგრამ თუ თქვენ იცით, რომ ღვთის რეალიზაციისაგან ჯერ კიდევ ძალიან შორს ხართ, მაშინ ისინი უთუოდ გაზრდიან თქვენს მისწრაფებას.From:Sri Chinmoy,სწავლება მდუმარედ, Aum Publications, 1981
წყარო https://ge.srichinmoylibrary.com/st