ჩემში უზენაესისადმი ჩემი მორჩილება არაა იძულებითი დათმობა. ეს მხოლოდ ჩემი შეგნებული გაცნობიერებულობაა უმაღლესი ღვთაებრიობისა ჩემს ზემოთ. მაგრამ დადგება დრო, როდესაც უწყვეტი პროგრესის წყალობით მე შევძლებ გავერთიანდე უმაღლესთან ჩემში; მე მას გავუთანაბრდები, ჩვენდა სასიხარულოდ. ნამდვილად უმაღლესი მხოლოდ იგია, ვინც შესთხოვს და ცდილობს აამაღლოს ქვემდგომი თავის დონემდე, რათა ერთად შეძლონ თამაში, სიმღერა და ცეკვა.
ღმერთი ჩემში ერთადერთი უმაღლესია. მანამ, სანამ თავის გვერდით არ მიხილავს, მისი შუქი-გამოვლენა ვერ აავსებს მთელს მის ქმნილებას. ადამიანურს ჩემში მფარველობისა და ხელმძღვანელობისთვის სურს და ჭირდება უმაღლესი. ღვთაებრივს ღმერთში სურს და ჭირდება პარტნიორი და თანამშრომელი, და არა ქვემდგომი არსება, რათა ღვთაებრივად ხალისით სავსე და უკიდეგანოდ ნაყოფიერი იყოს.From:Sri Chinmoy,მისწრაფების ევერესტი, Agni Press, 1977
წყარო https://ge.srichinmoylibrary.com/ea_1